Uitstel gedrag
Jullie kennen het vast allemaal wel: er moet iets gedaan worden, maar je hebt er eigenlijk geen zin in. Of je denkt: ach, morgen is er weer een dag. Zo stapelden zich hier ineens behoorlijk wat klusjes op, die we maar bleven uitstellen — van onkruid wieden tot het schilderen van de muur rondom het zwembad. Van de trap van ons terras, waar steeds meer tegels los of gebroken raakten, tot het bestellen van spullen via websites: we bleven het maar uitstellen.
Anderhalf jaar geleden had ik de muur rondom het zwembad al helemaal schoongespoten met de hogedrukspuit, zodat hij geschilderd kon worden. Maar op de een of andere manier lukte het niet om eraan te beginnen. Uitstelgedrag! Steeds kregen andere, kleinere klusjes voorrang. De onderzijde van de muur had Dick een jaar geleden al helemaal afgebeiteld. Grote delen waren echt los gaan zitten, dus besloten we het opnieuw te laten stucen en daarna alles meteen te schilderen. Maar toen kwam er nog het zwembadonderhoud bij, en zo bleef dat rottige klusje weer liggen. Ondertussen kon de muur eigenlijk alweer opnieuw schoongespoten worden met de hogedrukspuit, voordat we eindelijk aan deze best wel grote klus begonnen. Ieder hoekje en gaatje moest bedekt worden met een nieuwe laag verf — echt monnikenwerk.
We hadden gepland om Max te vragen om te helpen toen hij hier was, maar het weer bleef al die weken regenachtig, dus het werk bleef liggen. Maar: het is ons eindelijk gelukt! Alles is geverfd, en zelfs het onkruid is grotendeels verwijderd. Je hebt er echt eer van je werk, want je ziet het enorm opknappen. Waarom we het zo lang uitstelden, is ons dan ook een raadsel.
Het zwembad heeft trouwens een nieuwe stofzuiger nodig, want de oude — die via een slang op de pomp was aangesloten — spuugde alles wat we opzoogden gewoon weer terug het zwembad in. Max had geholpen het afdekzeil te verwijderen en het zomerzeil erop te leggen. Toen het na een paar weken 17 graden was, ben ik het zwembad ingegaan 😨🥶 om het schoon te maken. Tijdens het schoonmaken zagen we de bodem onder onze voeten letterlijk opknappen. Helaas bleek na een paar uur dat al het stof en vuil gewoon weer terug in het zwembad lag 🙄🤔. Hopelijk maakt de nieuwe stofzuiger ons binnenkort wél blij.
Max hielp ons ook met het aanleggen van de derde moestuinbak, en alles groeit goed. De pootaardappelen zijn de volle kleigrond in gegaan en, dankzij de vele regen, staan die er supergoed bij. Op de droge dagen zijn we een paar keer op pad geweest (zie foto’s).
Dan nog even terug naar ons vorige blog. Blanca, die toen in het ziekenhuis lag, wilde maar niets eten of drinken. Zelfs toen mijn broer met zijn hondje op bezoek was — voor wie ze normaal gesproken meteen zou vluchten — bleef Blanca gewoon op haar kleedje op de bank liggen. Lichamelijk onderzoek en bloedonderzoek leverden weinig op. Ze kreeg wat injecties en we moesten de volgende dag terug in de hoop op verbetering. Helaas ging het toen nog niet beter. Zelfs 's avonds in het ziekenhuis wilde ze niets eten. Uit de röntgenfoto’s bleek dat ze een ontsteking had aan de poortmaag, en ze moest een nachtje aan het infuus om goed in de gaten gehouden te worden.
Toen we de volgende middag een belafspraak hadden, kregen we te horen dat de situatie zorgelijk was. Ze had nog steeds niets gegeten of gedronken en we werden gevraagd naar het ziekenhuis te komen om de situatie te bespreken. Vanaf zes uur was het bezoekuur, en de arts had dan ook spreekuur. Net toen we het parkeerterrein opreden, kregen we een telefoontje: Blanca had eindelijk wat gegeten en gedronken! Ruim een uur later mochten we haar mee naar huis nemen (al had de arts haar liever nog een nachtje gehouden). Max, Costa en wij waren ontzettend blij dat ze weer thuis was — vooral toen ze meteen bij ons op schoot begon te spinnen. Na een paar dagen binnen te zijn geweest, ging het gelukkig weer heel goed met haar. En ja hoor, al snel kwam ze weer trots binnen rennen met een vers, piepend vogeltje...
De grote stroomstoring van gisteren is gelukkig zo goed als opgelost. Na twaalf uur zonder stroom en in het donker te hebben gezeten, kunnen we eindelijk weer even het nieuws checken. En geloof ons: er wordt volop gespeculeerd over de oorzaak. Hoe dit precies kon gebeuren en wat het voor ons persoonlijk betekende, lees je binnenkort in ons volgende blog!"
Reacties
Een reactie posten