De zomer voorbij.
Een week van te voren vroegen ze of er leuke uitstapjes of activiteiten te doen zijn. Nou en of die hier zijn en voor ieder wat wils. Zo heb ik als optie doorgegeven wat er hier in de omgeving allemaal te doen is. Haar zoon werd 20 dus dat moest gevierd worden en heb ik voor deze gelegenheid wat activiteiten voor hen geboekt. Zo kun je hier vlakbij vliegles nemen in een ULM vliegtuigje dus dat wilde ze wel als verrassing voor hem. De volgende dag canyoning in Anna en daarna met z`n alle gezellig uiteten. Je kunt ook als activiteit kayaken of padelsurfen in Navarrés en dit laatste hebben met Max gedaan. Twee uur lang zijn we actief op het water bezig geweest met daarna een kleine picknick aan het water. Van de drie weken dat Max bij ons was, waren we een week zonder gasten in de B&B dus konden we er lekker samen op uit om leuke dingen te doen. Tussendoor stonden er ook wat klusjes op het programma zoals het houthok aanvullen met hout voor de aankomende winter. Max en Dick mochten bij mensen, die hun open haard verruild hadden voor een palletkachel, een schuur leeghalen. Zo waren ze drie ochtenden in de weer geweest en ondanks dat de temperatuur gezakt was, was het toch nog een zweterig klusje. De schuur is aardig gevuld dus laten we hopen dat het genoeg is om ons huis, van de winter te verwarmen.
Zoals jullie konden lezen in ons vorige blog was de moestuin dit jaar goed gelukt en had ik bedacht dat we met overgebleven betonblokken een 2e moestuinbak konden maken. Aangezien dit een te zware klus was voor Dick z`n rug heeft Max mij daar mee geholpen. Op de plek waar eerder een heg gestaan had konden we de grond met de klei, door een eerder gevallen regenbui, goed omploegen. Aangezien deze plek vol in de zon staat, liep het zweet van ons voorhoofd, zo onze ogen in. De zweetband van Memphis Depay was zo gek nog niet. Misschien een idee voor bij een volgende klus.
Dick had na de zoveelste keer grasmaaien het gras over de moestuin gestrooid zodat Costa en Blanca het niet als een kattenbak gaan gebruiken en een paar dagen schoten de verschillende bonen als paddenstoelen al uit de grond, mede door de regen die de maand september, godzijdank,🙏 met zich mee heeft gebracht.
De laatste week van Max z`n vakantie kwam onze oude buurvrouw uit Nederland een week met haar dochter. We hebben 23 jaar met plezier naast elkaar gewoond. We liepen de deur bij elkaar niet plat, zeker niet, maar als we elkaar spraken was het altijd goed. Zo haalde wij oude herinneringen op en hebben we veel gelachen. Zo hadden wij toen nog een frituurpan en frituurde wij altijd buiten. Toen op een dag de buurvrouw thuis was en er lucht van kreeg, vroeg ze over de schutting of haar kroketje er ook even in mocht hangen. Toen, en nu nog steeds hebben we daar de grootste lol om. Want waarom ook niet, hij staat toch aan, een kroketje meer maakt dan ook niet uit, toch? De nieuwe buren die we sinds de tweede week van juli hebben zullen bij ons de frituur niet kunnen ruiken aangezien de afstand te groot is. Wel horen we dat het nu bewoont is en er gewerkt wordt in de tuin en aan het huis. Het is voor ons even wennen aangezien het huis bijna 2 jaar leeg heeft gestaan en daarvoor hoorde we alleen in de zomermaanden de kleinkinderen plezier hebben in het zwembad. Ruim 3 jaar geleden hadden we in Nederland buren pal naast ons en kon je, als je buiten zat, elk gesprek horen en nu we hier wonen zijn we helemaal niets meer gewent behalve soms blaffende honden van een stuk verderop. Een enkele keer per jaar drinken we een wijntje met een Duits echtpaar aan het begin van ons pad maar dat is op één hand te tellen. Dat was met onze buurvrouw in Nederland wel anders. Een wijntje op zijn tijd in de zomer of een glühwein in de winter het kon altijd en ondanks het leeftijdsverschil (ik had haar dochter kunnen zijn) was het altijd gezellig. Eerlijk en oprecht en recht voor z`n raap, daar houd ik van. Dat is dan toch wel een klein gemis wat je voelt op het moment als je elkaar weer ziet. Ik probeer dan ook elke keer, als ik in Nederland ben, haar een bezoekje te brengen.
Samen met Max heb ik het fietsen weer opgepakt en hebben we in de laatste week 4x met de mountainbike weer eens een rondje gedaan. Waarvan 1 rondje iets te moeilijk was voor beginners. De eerste twee en halve kilometer was een daling en daarna vijf kilometer alleen maar omhoog fietsen. Nou dat heb ik geweten. Met maar één bidon aan water waren we blij een veld met kleine perziken tegen te komen. Aangezien ik toch regelmatig af moest stappen om op adem te komen en dan een stukje te lopen met de fiets aan mijn hand was dat een mooi moment om even te rusten en wat fruit te eten. Toen we eindelijk dachten dat we boven waren ging ons pad over in de CV700 en bleek deze weg nog steeds omhoog te gaan. We waren inmiddels op de helft maar alleen maar in zijn eerste versnelling te kunnen fietsen kreeg ik het toch wel even zwaar hoor. De laatste 2,5 km was dan eindelijk alleen maar dalen, hoefde we niet meer te trappen en konden we op adem komen. De weg, met veel bochten ging flink bergafwaarts en hadden we de gang er flink in zitten. Al met al was het een verschrikkelijke mooie route en kwamen we moe maar voldaan weer thuis aan waar Dick al met het eten op ons stond te wachten.
Inmiddels zijn de cursussen weer van start gegaan en zitten we nu drie keer in de week in de schoolbanken en heb ik me aangemeld voor confectie (naailes). Dick heeft weer eens een rondje op de mountainbike gedaan en wie weet als hij niet al te veel last heeft na een rit, dat we de komende maanden dit weer vaker gaan doen.
Saludos,
Dick y Regina
Houthok aanvullen.
Pittige hellingen tijdens het fietsen
Proosten we op een gezellige tijd met elkaar.
Wat heb ik een bewondering voor jullie energie en leuke ideeën.
BeantwoordenVerwijderenLeuke foto's en verhalen.
Knap ook dat jullie zelf je groenten verbouwen en het huis warm kunnen stoken.
Wij krijgen over een maand ook nieuwe buren, ja dat zal even wennen zijn. Zo'n helling op fietsen krijgen wij niet meer voor elkaar.
Als wij mensen tegenkomen die dit wel kunnen zullen wij ze naar jullie toesturen.
Heel veel succes verder.
Groeten van Edith en haar vriend Theo