Helpende handen


De maand vliegt voorbij. Dick was voor een paar dagen naar Nederland en heeft Max gezellig meegenomen naar Spanje, om een paar weken samen te zijn. Het waren mooie zonnige dagen waarbij we ook zelfs in een T-shirt in de zon konden zitten. We hebben leuke dingen gedaan en we hebben weer eens een optocht van de Moros y Cristianos bij kunnen wonen. Voor Max was het zien van deze optocht de eerste keer en hij vond het geweldig. De eerste optocht van het jaar is altijd in de middeleeuwse stad Bocairent en deze is meestal ook de koudste. Maar met 18 graden op de meter viel dat dit jaar best wel mee. Verder hebben we paard gereden, gewandeld, gefietst, gebakjes gegeten en in het jacuzzi een wijntje gedronken.

We hopen nog steeds op veel regen. Ik weet het, in Nederland kunnen jullie geen druppel regen meer zien maar wij snakken er echt naar. Toen ik met Max een stuk ging fietsen richting het stuwmeer bleek dat stuk te zijn opgedroogd, waardoor we zo naar de overkant lopen. De bodem van het meer was opgedroogde klei waarvan de bovenste laag al helemaal gescheurd was. Ook van Albufera de Gaianes is niet veel meer van over. De dorpsbewoners verwachten dat als het niet flink gaat regenen de waterplas in augustus volledig droog staat. De 2000 dieren zoals de wilde eend, de meerkoet, de kleine fuut, de grote kuiffuut, de waterhoen, de roerdomp, verschillende vissoorten en de vossen die daar nu nog leven zullen jammer genoeg dan (vermoedelijk) vertrekken naar een andere plek. Hopelijk krijgen jullie in Nederland een mooi voorjaar en wij een hoop regen om alle stuwmeren en de albufera`s te vullen met water, maar de weersvoorspellingen verwachten een warm voorjaar in Spanje.

Na een paar gezellige weken met Max vlogen Max en ik naar Nederland waar ik met familie en vrienden heb kunnen afspreken en wat tijd heb kunnen doorbrengen met mij lieve schoonmoeder, die ons toch wel erg mist en wat meer hulp nodig heeft. Mijn vader vierde zijn verjaardag en zo had ik de meeste van de familie weer eens gezien. Lars liet mij zijn werkplek zien waar hij prachtige tafels maakt. Binnenkort zal hij gaan werken aan een bijzettafeltje voor in de B&B van een zelf meegebracht stuk olijfhout. De douane zal vast raar gekeken hebben dat ik met mijn rugtas met een stuk hout van bijna 5 kilo voorbij kwam. Ik moet wel bekennen dat de rugtas best zwaar was toen ik uiteindelijk met de trein in Wormerveer aankwam en nog een stukje moest lopen naar mijn oude buurt om mijn schoonmoeder te bezoeken. Maar soms moet je er wat voor over hebben. Neem alvast een kijkje bij Lars z`n bedrijf via www.mesacreations.nl . Bij Max heb ik zijn vorderingen van het klimmen bekeken en hij heeft heerlijk voor me gekookt op de laatste avond. De volgende dag vertrok ik weer naar Spanje en nam ik mijn oudste zus mee voor wat gezelligheid. En zo is de februari maand voorbij gevlogen.

We zijn ontzettend dankbaar voor de mensen die ons al maanden een handje helpen. Zoals een Nederlandse, die inmiddels een vriendin is, die ons in het Spaans met het ambulancepersoneel heeft geholpen. En andere die inmiddels vrienden zijn, die in de buurt van het ziekenhuis waren en mij daar  hebben bijgestaan. En het beterschapspakket van onze medeleerlingen Spaanse les. Maar ook de mensen die ons later hielpen met alle zware klussen die nog moesten gebeuren. Zo staat er nu nog een klus in april op het programma waarbij we hulp gaan krijgen van mensen die het filter van het zwembad leeg halen en weer opnieuw te vullen met zand voor glashelder zwembadwater. Max heeft al geholpen om de zware zakken zand/glas uit de bouwmarkt naar de auto en bij ons thuis in de schuur te leggen. Dus nu alleen nog een datum inplannen voor de klus en klaar is kees. Dan kunnen we weer een klus van de lijst afstrepen.

Onlangs kregen we een hartverwarmende donatie💝 , zomaar van iemand, om samen eens wat leuks te gaan doen 💖. We zijn van het geld een dagje naar Agost geweest, daar hebben we het pottenbak museum bezocht en daarna zijn we in het dorp heerlijk een hapje wezen eten. Zo zien we maar dat er veel lieve mensen om ons heen zijn die helpen waar ze kunnen. Lars en Yannick hebben hun tickets geboekt om in juni te helpen met een project, ze gaan dan de buitenkeuken aan te pakken. Dus wij gaan nu wat voorwerk doen en zorgen ervoor dat alles wat ze nodig hebben dan aanwezig is, zodat zij er een pronkstuk van kunnen gaan maken. 

Maar voor het zover is, zijn wij nog even met de tuin in de weer. 

Saludos,

Dick y Regina


 

    Albufera de Gaianes                                                            Een droog albufera

  


   

  



 

 

Reacties

  1. Weer een mooi/ leuk verhaal geschreven. Fijn dat het allemaal goed gaat.
    Ik hoop voor Spanje dat er genoeg regen valt en voor jullie een mooi zakelijk jaar. Het seizoen gaat weer beginnen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel, Inmiddels valt er af en toe wat regen maar van ons mag er veel meer vallen. Het seizoen gaat weer beginnen. Voor nu hebben we alleen in de weekenden gasten dus dat is al erg fijn.

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Met de sneltrein naar Madrid

20 jaar Spanje