Oogsten

Het oogsten van de olijven is begonnen en het is een grappig gezicht als er achter een prachtige garage deur ineens een oude tractor met aanhanger ziet komen rijden, wanneer je naar het dorp fiets. In het dorp zie je tussen de middag tractoren in de smalle straatjes voor de deur staan van alle werkende mannen die thuis komen eten. Er wordt op de akkers druk geplukt, meestal mechanische maar soms ook met de hand om het daarna met de tractoren weg te brengen naar de coöperatieve om geperst te worden tot olie. Wij zelf hebben 2 sierolijfbomen die geen vruchten krijgen, maar als we de sfeer zouden willen proeven dan kunnen we buren/kennissen uit de buurt helpen met de oost. Aangezien we zelf nog genoeg te doen hebben dus houden we het voor dit jaar bij ons eigen project. Ons huis bevindt zich naast de olijfgaard ook tussen de amandelgaard. De amandel bomen voor ons zit nog redelijk vol noten en af en toe pluk ik uit de aangrenzende bomen wat amandelen met bedoeling daar met de kerst spijs, voor gevuld speculaas, mee te maken.

Als je door het dorp fiets en je wordt door iedereen begroet begin je je vanzelf echt thuis te voelen. Het weer is (in de middag) nog steeds zalig en de mensen zitten buiten op hun erf een boekje te lezen en de terrassen zitten vol met lunchende mensen. Het is elke keer een feestje als ik naar het dorp mag fietsen om de post op te halen. Al is de terugweg wel afzien aangezien ik dan  (vals plat omhoog) naar huis fiets. Maar ook dat hoort bij het Spaanse leven. Het geeft ons een goed gevoel dat we nog niemand hier  hebben gezien met haast. De mensen zijn zeer relaxed en dat voel je ook. Op een zonnige dag staan mensen op straat in groepjes te kletsen en je krijgt hier het gevoel alsof het altijd vakantie is. Voor nu hebben we dus echt geen spijt dat we dit avontuur zijn aangegaan en we hopen hier nog veel te gaan beleven.

Twee keer per week doe ik yoga. De docent is een vlotte jonge jonge dame en haar oefening soms niet haalbaar voor mij door mijn schouder blessure maar  ik moet zeggen dat het goed voelt hier aan mee te doen. Een fijne bijkomstigheid is dat ik steeds meer de taal en de gewoontes leer kennen, zoals het te laat komen van onze docent. Voorheen hadden we het Zaans kwartiertje en hier is dat niet anders. Het Spaans kwartiertje zullen we maar zeggen. 😉 Het uitzicht tijdens de les is prachtig wanneer je de zon achter de bergen zier opkomen. Dus dan bedenk ik me: ook al begint de les om 7 uur, dit is wel een extra cadeautje aan het begin van de dag. 

We hebben eindelijk de buren van 3 deuren verder ontmoet, ze zijn Duits en wonen daar nu één jaar. De ontmoeting was een mengeling van Engels, Duits, Nederlands en Spaans door elkaar, maar het was wel erg gezellig. Het voelt fijn om nieuwe mensen te leren kennen. Ze vertelde dat er aan de kust rommelmarkten zijn. Op een heerlijke zonnige ochtend heb ik samen met de buurvrouw lopen slenteren over de markt, ook weer een gewoonte ontdekt. De meesten willen de prijs die ze voor hun spullen vragen, dus afdingen is er (vaak) niet bij. Sommige vragen de hoofdprijs voor spullen die wij gratis zouden weggeven. Er zijn verschillende nationaliteiten op de markt te vinden die hun zooi proberen te verkopen, maar er zijn ook veel groente stallen of kraampjes mit bratwurst en andere lekkernijen. We zullen er vast nog eens heen gaan, als is het alleen voor de verse rode bieten die we daar kunnen kopen.

Costa en Blanca zijn ongeveer een half jaar oud en laatst het terrein van de buren aan het verkennen. We hebben gelijk maar een afspraak bij de dierenarts voor ze gemaakt om ze te laten helpen. Het gaat inmiddels weer goed met die twee en stoeien al weer samen op de bank. De ramen en deuren zijn helaas nog niet geplaatst. Gelukkig is de wind gaan minderen en de temperatuur gestegen dus het is niet zo erg om nog wat dagen te wachten. Typisch Spaans, wachten, al is het ons tot nou toe best meegevallen. Het afsluiten van een zorgverzekering is inmiddels ook gelukt, dus nu eindelijk de dure zorgverzekering in Nederland opgezegd . Er zijn nog een paar dingen hier in Spanje te regelen maar ook dat zal ons de komende tijd wel lukken. Voor nu gaan we vrolijk door met klussen en hebben we af en toe een regeldagje tussendoor. Over een kleine week is het kerst en het zal vreemd zijn om dit niet met de kinderen en onze ouders te kunnen vieren. Helemaal alleen zullen we niet zijn, mijn oudste zus en zwager zijn inmiddels onderweg naar Spanje en we hopen met hun hier de kerst samen te vieren.  Les deseamos a todos una feliz navidad. 

Saludos,

Dick y Regina