Oo Help

Onze droom om te verhuizen naar Spanje is gelukt. Al liet het tekenen bij de notaris wel weer op zich wachten. Maar anderhalf uur later dan gepland, kregen we de sleutels. Het was een emotioneel moment toen ik werd omhelst door Carmen, ze feliciteerde ons en moest huilen, ook bij mij kwamen de tranen op. Blij zijn we naar ons huis gereden. Het hek ging met de sleutels open en zo ook de keukendeur. Het huis was nog compleet ingericht met in alle slaapkamers bedden en kasten en dat zijn er nogal wat.  In de keuken stonden de vaatwasser, wasmachine en grote koelkast en vriezer nog keurig op z`n plek. Heel fijn, dat scheelt weer in aanschaf. Zelfs het servies, potten & pannen, glazen en vele flessen cava, sterke drank ect ect hadden ze allemaal achter gelaten. Gelukkig stonden de koelkast nog aan en hebben we ons flesje, om te proosten op dit rijkdom, snel koud gelegd.  

In de tuin is elke dag veel werk te doen, harken, snoeien en sproeien. Dus mocht iemand zich de komende maanden vervelen en de mogelijkheid hebben, je bent welkom om te helpen. Het zwembadzeil moest eerst droog en schoon zijn voor we het ervan af konden halen. Ruim een uur later konden we dan eindelijk de trap erin hangen en een duik nemen. Het water was koel maar zeer verfrissend. In deze omgeving is een zwembad echt geen overbodige luxe, want na hard werken in de tuin en het huis is het een weldaad voor lichaam en geest.

Na een paar dagen bezig zijn met meubels uit het huis halen, de tuin aanharken en goed watergeven is Dick vertrokken om zijn laatste 2 weken af te ronden op zijn werk. 
Tja toen zat ik daar dan, in mijn ééntje, in Spanje, in een groot plattelandshuis met een mega grote tuin. Nu was het ook mijn eigen voorstel, maar toch! 

De eerste nacht was een drama! Ik slaap aan de kant met uitzicht op de poort en bij elk geluid zat ik rechtop in bed. Wat was dat? Ik hoorde iemand aan het hek en ja hoor ik zag autolichten en ik hoorden mensen praten. Ik stond stokstijf naast mijn bed en mijn hart zat in mijn keel. Het bleken de buren te zijn die `s nachts weggingen en daar was ik dus wakker van geworden. Ik heb deze eerste nacht zeker 5x rechtop gezeten en ik was blij dat om 6uur de vogels gingen fluiten zodat ik uit bed kon gaan. "Vanmiddag maar siësta houden" dacht ik bij mezelf. De dag begon goed. Eerst ben ik buiten bezig geweest en heb de pomp van het zwembad zijn werk laten doen Daarna ben ik begonnen met het stofvrij maken van de wanden en plafonds. Later ben ik boodschappen wezen doen in het dorp verderop. En zowaar de weg terug naar huis gevonden. De wasmachine die er stond was niet echt fris en die schoon schrobt met de afwasborstel en wat sop erin. Ontvetter en afwasmachinezout erbij en aanzetten op 90graden. Na 20 min sloegen de stoppen eruit en zat ik zonder stroom. Ik was dozen aan het sorteren en had geen idee dat de wasmachine zich aan het ontdoen was van het overtollige schuim. OOO Help! Hoe gaan we dit probleem oplossen. Deur van de machine liet zich met 1 druk op de knop openen en het schuim kwam me tegemoet. Na een kwartier was het schuim opgeruimd en het elektriciteit probleem opgelost  💪

Omdat er nog geen internet is ging ik met de laptop naar het plaatselijke restaurant. Ondertussen kennen ze me wel en wordt ik "de nieuwe Nederlandse genoemd. Ze zijn aller vriendelijkst en proberen rustig te praten zodat ik ze kan verstaan. Ook al kom ik na sluitingstijd, geen probleem, ze pakken een tafel van de stapel en ik mag mijn internet zaken buiten op hun terras doen. Zo fijn, ik voel me nu al thuis.

De dag erna kreeg ik een whatsapp bericht dat ze internet kwamen aansluiten. Maar na 3 uur met een volledig sprekende spanjaard, hadden we nog steeds geen internet. Schotel hangt, modem staat en de  router is aangesloten. Alles is er maar het werkte niet.  De volgende dag zou hij terug komen, dus helaas nog een dagje zonder digitale wereld in onze Casa Rural. Het komt vast goed zolang je er in geloofd. Een paar dagen terug had ik spullen gratis aangeboden via facebook groep hier in de buurt. En er werd zowaar op gereageerd. Bijna alles is inmiddels weg en de mensen zijn ons zeer dankbaar en zo wij hun ook. 

Tadaaaa, het internet functioneert!  Het is wat traag en beperkt maar het werkt. Op een avond open ik facebook en zie ik op prikbord Krommenie een bericht over een loslopend konijn. Wel te verstaan "mijn konijn". Ik bel thuisfront op met de vraag of hij niks kwijt is. Ik kreeg een verontwaardigt antwoord hoe ik dat nou weer weet... Tja wie op facebook zit weet alles 😉 ook al woon je 2000 km verder weg. Na heel wat heen en weer berichten op facebook, had ik eindelijk achterhaald waar pluisje tijdelijk opgevangen werd. `S avonds om half 11 kon Dick het weggelopen konijn ergens in de buurt ophalen. Terwijl het konijn helemaal blij was om eindelijk weer op zijn eigen vertrouwde wc zijn keutels los te kunnen laten, stond er natuurlijk wel, na ruim 24uur van huis weg te zijn geweest, huisarrest op hem te wachten. Gelukkig kon hij dat wel begrijpen en is hij een week later weer verhuisd naar zijn vertrouwde plekje in Wormerveer. Nu kan hij de hele dag eindelijk weer los lopen. Hij zo blij is als een konijn hoort te zijn. 

De verhuizers kwamen op een warme dag in Spanje aan. Op een afgereden tak van de mooie platanen na is de verhuizing goed gegaan. Ik zat er alleen over in hoe en/of wie de boom moet gaan herstellen.  `S avonds onze eigen wasmachine maar aanzetten want er lag nog steeds een was te wachten. Eerst een proefdraai om te kijken of het goed gaat en alles goed aangesloten was. Top, alles deed het. Hup de was erin en die draaide lekker toen ik weer verder ging met dozen uitpakken. Ineens een herrie in de keuken en heb ik snel de uitknop ingedrukt. Ik dacht hardop "mijn lieve God wat doe ik niet goed of ben ik vergeten".  Ik wist het, Dick had voor de verhuizing van die schokdingen in de achterkant gedraaid. Oo help dat was ik helemaal vergeten. Ik was ff bang dat de machine het nu niet meer zou doen en de trommel o.i.d. ook kapot zou zijn maar na voorzichtig de machine op een korte draai gezet te hebben (de was zat er natuurlijk nog in) en erbij te blijven, kwam de was er zonder problemen, schoon en fris uit.  

De dag daarop had ik een offday. Mijn hemel wat een dozen en spullen in huis. Een huis wat eerst zo leeg was, staat nu weer vol en die dozen zullen uitgepakt moeten worden. De temperatuur was ver over de 40graden en ik kon niet meer nadenken. Ik ben op een gegeven moment maar in bed, met de airco aan, Netflix gaan kijken om niet in huilen uit te barsten. De volgende dag was ik zoals gewoonlijk vroeg wakker en kon ik weer helder nadenken.  Na de opdracht van Dick te hebben gekregen om goed voor het zwembad te zorgen kreeg het zwembad een groene waas. Dus ik moest nodig naar de dichtbij zijnde specialist om het een en ander te laten testen. Ik was lichtelijk in paniek maar 24uur later was ook dat probleem weer onder controle en is het zwembadwater weer helder en blauw.

Mijn dagen zijn volledig gevuld met de tuin en zwembad onderhouden. Tussendoor wat schoonmaakklusjes en pak ik dozen uit. Inmiddels ben ik samen met mijn vader, die dat hele eind alleen met zijn camper gereden heeft. We eten samen en doen we soms in de avond gezellig een spelletje Trio-minos. De laatste dagen, voor qualitytime met mijn vader zijn ingegaan. Dinsdag zal hij aan zijn terugreis naar Nederland gaan beginnen. Dick is vanmorgen vroeg met de auto vol vertrokken, samen met een goede vriend, ze hopen morgen te arriveren. Jullie snappen het al ik sta nu te popelen om Dick weer in mijn armen te sluiten en samen met hem dit avontuur verder aan te gaan. 

Besos Regina