Ons afscheid
3 maanden geleden zwerven we als nomaden van plek naar plek, zo ook onze spullen. Maar nu gaat het dan echt gebeuren. De hypotheek is eindelijk rond en de datum van handtekeningen zijn ingepland bij de notaris. Vandaag vliegen we samen naar Alicante om morgen dan eindelijk de sleutels in ontvangst te kunnen nemen. Dick heeft zijn werk ingelicht en gelukkig voor een paar dagen vrij kunnen krijgen maar zal helaas zondag voor een paar weken terug moeten om daarna met de auto vol spullen af te kunnen reizen naar Gaianes.
De afgelopen weken hebben we van onze, best wel grote, familie en vrienden afscheid genomen. Het afscheid op zich, was iedere keer weer een feestje, erg gezellig. De lieve woorden, leuke attenties en knuffelmomenten hebben ons diep geraakt. De emoties die erbij kwamen kijken heb ik losgelaten en bij sommige echt gesnikt. Van sommige mensen afscheid nemen doet pijn en het hoort er allemaal bij. Met pijn in mijn hart heb ik ook afscheid moeten nemen van pluisje. De verhuizing een korte auto rit van 10 minuten kon hij nauwelijks aan en we hebben besloten hem, net als iedereen, in Nederland achter te laten. Ik was erg verdrietig maar ik heb wel iemand anders heel erg blij gemaakt. Voor nu loopt het konijn lekker rond in de tuin van Lars en Misha tot hij weer terug kan verhuizen naar zijn nieuwe baasjes.
Lieve mensen wat zullen we jullie gaan missen, nu we niet meer terug kunnen en willen, maar best ver weg gaan wonen. Sommige zullen we zeker gaan zien maar andere waarschijnlijk nooit meer, ook dat hoort bij loslaten. Maar voor nu houden we ons vast, vast aan onze droom die hopelijk prachtig gaat worden. Met de ondertussen opkomende kriebels in mijn buik gaat het avontuur beginnen. Ik zal volgende week de verhuizing in mijn eentje gaan leiden en alvast wat zaken proberen te regelen. Hoe en wat?... ik ga het zien en beleven.
Saludos
Dick Y Regina
ππππππππ€ slik....heftig maar zo blij voor jullieπ₯°ππ₯
BeantwoordenVerwijderen