Van plek naar plek

Vandaag is de dag dat we ons huis verlaten hebben en nu tijdelijk van adresje naar adresje gaan hoppen. De meubels en de ruim 90 dozen met spullen zijn maandag opgehaald en worden in kisten naar een opslag in Spanje gereden. De sleutels zijn vandaag ingeleverd en de laatste emoties kwamen vrij. We zijn blij de nieuwe bewoners ontmoet te hebben. Het voelde goed en we hebben vertrouwen dat onze buren content zijn met met de nieuwe bewoners. Er gaan nog een paar maanden overheen voor we uiteindelijk definitief kunnen vertrekken naar Spanje. Het inpakken van alle spullen liep de afgelopen weken gesmeerd en het lukte me zonder moeite om spullen buiten te zetten en gratis weg te geven. Mensen hemel wat verzameld een mens veel spullen in zijn leven. De dag van verhuizing en schoonmaken voelde goed.  Hier en daar kwam ik vandaag toch nog spullen tegen dat mee had gemoeten met de verhuizers. Helaas het is niet anders. Max was de afgelopen weken regelmatig wezen eten en bleef ook gezellig een filmpje meekijken. Ondanks dat de kamer al best leeg was voelde het toch warm en gezellig aan. Langzaam hebben we afscheid genomen van ons vertrouwde huis waar we elk plekje van konden. De welkom brief voor de nieuwe bewoners ligt klaar, samen met de benodigde papieren van de bijna nieuwe keuken met toebehoren. Er is inmiddels afscheid van de naaste buren genomen. Na 23 jaar op de Steijnstraat gewoond te hebben vinden beide buren het niet leuk dat we vertrekken. Na een afscheidscadeau hebben we elkaar belooft "uit het oog maar niet uit het hart" en dat we nog wat van ons laten horen. Met een volgepropte auto en planten op schoot zijn we vertrokken naar de Zus van Dick, waar we de komende weken te gast zijn en het konijn heeft tijdelijk zijn onderdak gevonden bij een lieve wandelvriendin en haar zoon. Pluisje moest (na een hobbelige reis over de straat) even bijkomen en wennen op zijn nieuwe tijdelijke plek. Na een nachtje slapen en wat eten was hij blij zijn bal te zien liggen in de tuin. De laatste dingen gaan we nog naar Lars en Max brengen en de modem en digitenne naar de oorspronkelijke eigenaar versturen en dan is het klaar. 

Het heeft me de afgelopen weken toch nog erg veel moeite gekost om contact te leggen met Spanje. Het gaat daar erg op zijn Spaans en dat betekend ... tener paciencia. Vorige week kregen we dan eindelijk bericht van onze advocaat waaruit bleek dat ze 2 weken ziek geweest was en dat het daarom zolang duurde. Het huis en de papieren zijn in orde en mogelijkheid voor het openen van een B&B is ook geen probleem. Dus toen we het contract goed doorgelezen hadden hebben we haar akkoord gegeven om te tekenen. Nu is het wachten op akkoord van de bank en van de verkopende partij. Al met al kan dit nog wel een maand of 3 gaan duren. Dus afwachten en goede hoop houden voordat we de champagne ontkurken.

Eind mei gaan we met de auto naar Spanje voor een vakantie aan zee om even bij te tanken. We hopen dat de terrassen dan nog steeds open zijn en we niet iedere dag hoeven te koken. Misschien kunnen we, als we toch in Spanje zijn, nogmaals naar het huis om de maten op te nemen en het één en ander door te bespreken met de eigenaren. Maar laten we eerst eens het akkoord afwachten en gaan wennen aan onze nieuwe situatie van plek naar plek. Want we hebben vanaf 30 april voor alsnog geen vast woonadres meer.

Wordt vervolgd.                       

https://www.youtube.com/watch?v=cw8YTihcgQU