Wakker worden zonder kater

We leefde zo naar de dag toe maar door Corona helaas geen feest, geen kater en geen spierpijn van het dansen maar fris en fruitig bloggen op een zwaar bewolkte zaterdagochtend.
Weken lang hebben we prachtig weer gehad maar nu krijgt de natuur toch de regen waar het zo naar verlangde. Normaal zouden de koffers, voor onze geplande reis naar Indonesië, allang gepakt en wel klaar staan. Met de daarbij komende stress vooraf, maar ook dit hebben we nu dus niet.
Ik had gehoopt, nu de vakantie toch niet door gaat, te kunnen starten werken en de met smart wachtende cliënten te verwelkomen in de salon. Maar helaas heeft de regering anders besloten en moeten we nog even wachten. Dan maar, zoals de meeste mensen, zomer in eigen tuin.
Door het mooie warme weer krijg je kriebels dus hup aan de slag met de gekregen, oude strandstoelen, waarvan de stof vergaan was. Een jaar geleden had ik een knap stofje gekocht maar ik was er nog niet aan toe gekomen. En ja, wat moet je straks met een een zwembad zonder ligstoelen? De nietjes waren verroest dus erg gemakkelijk ging het niet. Daarnaast ben ik ook geen ster met de naaimachine, maar na heel wat uurtjes creatief bezig zijn (meten, spelden, meten, uithalen), is het me gelukt. Alleen nog de puntjes op de i zetten voor kussentjes. Maar de stoeltjes werden om half 5 gelijk in gebruik genomen door de 2 hard werkende mannen, die wel wat ontspanning in de zon konden gebruiken. Helemaal top en goed gekeurd.
Inmiddels viel ook het tijdschrift Espanja! op de deurmat. Heerlijk om mee in je strandstoel wegdromen en om te fantaseren over ons toekomstige land. Spanje is nog steeds op slot, dus maar eerst verder met het afstrepen van ons lijstje. Nog 52 punten van de checklist te doen. Maar we beginnen wel steeds meer zin te krijgen om te vertrekken, paciencia....(geduld)
Oude spullen worden gratis weggegeven en /of verkocht, de zolder begint op te ruimen. De huiskamer daarentegen is een bende maar ook dat wordt minder. Verhuizen geeft altijd een hoop rommel maar we hebben nog een tijdje voordat we echt afscheid gaan nemen.
En wie weet doen we dat wel gelijk met ons huwelijks feest.
Wordt vervolgd.....

Saludos, Dick y Regina





Reacties

  1. Unknown2 mei 2020 om 09:52

    Ja jammer hoor Regina en Dick we hadden ons wel verheugd op jullie feestje, Sonja had al vrij genomen. Maar het is weer een leuke blog, blijf jullie volgen en hopen dat jullie weer snel verder kunnen met jullie plannen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Unknown2 mei 2020 om 09:55

    Het is flink balen. Geen feest geen vakantie geen werk en de verhuizing naar spanje op een laag pitje. Maar na regen komt altijd zonneschijn. Ondertussen is de zolder opgeruimd. De strandstoelen weer als nieuw. Hopelijk snel je salon weer open. Nuttig, bezig, en nodig zijn. Is heel belangrijk. En Spanje wat in het vat zit verzuurt niet. Gr. Ina

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Maaike en Bert2 mei 2020 om 09:56

    Er zijn ergere dingen, je heb tussen 25 en 50 jarig huwelijk nog gelegenheid genoeg ha ha

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Unknown2 mei 2020 om 10:03

    Nou wat super leuk je blog regina!! En ik hoop zo dat jullie droom ,waarheid wordt!!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. jeroen3 mei 2020 om 22:19

    Lijkt wel Spanje in je eigen tuin als ik de stoelen zo zie met dat zonnetje.
    Mooi gedaan hoor. 😉

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

20 jaar Spanje

Afbeelding
Inmiddels is het 3 jaar geleden dat wij ons bestaan in Wormerveer omruilden voor een nieuw leven in Spanje. De aanloop er naar toe ging niet over één nacht ijs. Sinds 2004 vierden we jaarlijks onze zomervakantie met de kinderen in Spanje aan zee. In 2009 ruilende we onze vouwwagen in voor een caravan die we na de vakantie op de camping lieten stallen. De dagjes weg vonden we het leukst. Rijden door de bergen opzoek naar stroompjes water en ongerepte natuur. Toen de kinderen groot genoeg waren besloten we buiten de schoolvakanties te gaan en trokken we er steeds vaker op uit. Dick keek dan in elk dorp bij de Inmobiliaria of er huizen te koop stonden en welk prijskaartje er aan vast hing. We ontdekte hoe verder we van de kust afgingen hoe vriendelijker en relaxter de mensen werden. We ontdekte de menu del dia. Het is een 3 gangen menu meestal incl. drinken die je alleen kan bestellen tussen 13:00 en 16:00 De prijs varieert tussen de € 8,50 en de €14,00 smakelijk en zeer vullend. We kwame...
Meer lezen

Een goed gelukte moestuin

Afbeelding
Voordat we 3 jaar geleden uit Nederland vertrokken, hadden we het moestuinieren al aardig in de vingers dankzij mijn oudste broer. In Wormerveer hielpen wij hem namelijk graag met de zijn grote moestuin en waren we blij met zijn adviezen voor onze toekomst. Hij was totaal niet blij met ons vertrek want hij kon onze hulp in zijn tuin hard gebruiken. Helaas bleek ons afscheid met hem ook de laatste te zijn en kunnen we mijn broer nooit meer om raad vragen.😪  Het tuinieren bleek hier in Spanje toch ff andere koek. De grond zit vol stenen en is zand/kleiachtig. Omploegen of gaten graven daar heb je grof geschut voor nodig. De potgrond is niet goedkoop en we zouden er minstens 20 grote zakken nodig hebben, dus begonnen we eerst maar met iets kleins. Het eerste jaar wilde het niet echt lukken, maar het tweede jaar ging het iets beter en dit jaar hebben en we het onder de knie. Dick heeft een bak gemaakt van steigerhout en deze hebben we vanaf de bodem met karton, takken, bladeren, voedz...
Meer lezen

Niet altijd rozegeur en maneschijn

Afbeelding
Als je denkt dat hier altijd alles geweldig is, dan heb je het mis. In ons vorige blog had ik het over het gemis van de kinderen en familie, maar dat is niet het enige nadeel. In Nederland kun je je niet voorstellen dat we koken met gasflessen en dat je zomaar zonder gas kunt komen te zitten. Dat gebeurde me dus toen Dick in Nederland was. We hebben altijd een gasfles op voorraad, maar die staat niet om de hoek en een volle fles weegt zo'n 20 kilo. Voor iemand die zo nu en dan last van zijn rug heeft, is dat best een uitdaging. Inwendig liep ik dan ook flink te mopperen. Er zat niets anders op dan het zware werk in drie keer te doen en maar wat later te gaan eten. De stroomvoorziening is hier ook wel een dingetje. De afgelopen periode heb ik een paar keer zonder stroom gezeten, maar dat is iets wat hier regelmatig voorkomt. Voor ons is het inmiddels iets gewoons geworden, al kan het soms nog steeds behoorlijk frustrerend zijn. We zijn gelukkig niet de enige die hier last van hebbe...
Meer lezen