Onze Spaanse droom

Na een lange zomer vol warme, zonnige dagen – die soms wel té warm waren – begint de temperatuur eindelijk iets te zakken. Nu de dagen korter worden en de bomen hun bladeren laten vallen, hebben we er onze handen vol aan. Zodra we denken dat het terras bladvrij is, ligt het er een uur later alweer vol. Op dit moment heb ik eigenlijk geen tijd om me bezig te houden met blaadjes vegen, want het voelt als dweilen met de kraan open. Als het zo heet is, wordt het op een gegeven moment bijna onmogelijk om in mijn salon te werken. Genoeg is genoeg. 🥵 Alsof dat nog niet genoeg was, vroegen de Spanjaarden ook nog of ik een hotstone-massage kon geven. Ik grapte tegen Dick:  “Ze mogen wel op het terras gaan liggen, dat is net zo warm!” 😅  De stenen kon ik bij wijze van spreken net zo goed in de zon laten opwarmen in plaats van in de verwarmer, zó heet was het buiten. Soms leek het zelfs alsof mijn hersenen ermee ophielden. Wanneer gasten mij iets vroegen, kon ik de simpelste woorden in...

De zomer was nog niet begonnen, maar de temperaturen waren er al wel naar. Ruim anderhalve maand geleden kwam familie uit Nederland ons verblijden met een nieuw klein wonder. Een jaar geleden, toen ze hier ook waren, vertelden ze dat ze in blijde verwachting waren, en nu kwamen ze gezellig met z’n drieën. Yannick heeft ons goed kunnen helpen met het schoonmaken van het winterzeil, zodat het eindelijk eens netjes opgevouwen kon worden om op te bergen. Zo konden er meteen wat klusjes van ons lijstje afgestreept worden. Yannick heeft samen met Dick de meeste meubels uit de woonkamer getild, zodat we eindelijk konden beginnen aan de verbouwing van de kamer/keuken. Eigenlijk was het te warm om meubels te sjouwen, maar ja, als je dan eenmaal een paar sterke armen in huis hebt, moet je daar ook van profiteren, nietwaar? Na een week lang gezelligheid met het drietal — van peddelsurfen op het stuwmeer, een dagje winkelen en ’s avonds spelletjes spelen (zie foto’s) — kon Dick, na de ergste hit...